Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Στα χνάρια του αφέντη μου

Εδώ και χρόνια παρακολουθώ τον αφέντη μου να φεύγει νωρίς τα πρωινά από το σπίτι, με την φωτογραφική του μηχανή παραμάσχαλα και να επιστρέφει αργά τις νύχτες, με εμφανή την κούραση πάνω του αλλά πάντα με ένα χαμόγελο ικανοποίησης ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του. Πότε δεν κατάλαβα τι ακριβώς κάνει και που πηγαίνει αλλά η γατίσια μου περιέργεια ολοένα και αύξανε, βλέποντας τον να προσέχει πάρα πολύ και να φυλά σε ξέχωρο σημείο όλα όσα φωτογραφίζει, τις αμέτρητες ώρες που περνά γράφοντας στον υπολογιστή του για αυτές αλλά και την απαγόρευσή του να έρχομαι σε οποιαδήποτε επαφή με τις ηλεκτρονικές συσκευές που χρησιμοποιεί για αυτόν τον σκοπό. Το μόνο που κατάφερνα ήταν να κοιτώ τα συγγράμματα και χαρτιά που κατά καιρούς βρίσκονται απλωμένα σε διάφορα σημεία του σπιτιού και να μαθαίνω για όλα όσα δείχνουν από έναν κόσμο μακρινό και σχεδόν ξεχασμένο αλλά παράλληλα μαγευτικό, ιδιαίτερο και ελκτικό.
Εδώ και χρόνια περνώ παραμυθένια την ζωή μου στο σπιτικό του, με αγάπη, φροντίδα, παιχνίδια και κάθε είδους καλοπέρασης μα ανέκαθεν είχα μια απόκρυφη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Να δω τι υπάρχει εκεί έξω και που περπατά όλη μέρα ο αφέντης μου αλλά και τι είναι αυτό που τον κουράζει μα ταυτόχρονα του δίνει ψυχική ικανοποίηση και τον κάνει να χαμογελά επιστρέφοντας. Πολλές φορές θέλησα να τον ακολουθήσω, άλλες δείλιασα, άλλες δεν μπόρεσα, άλλες με τσάκωσαν πάνω στο φευγιό, μα σήμερα στάθηκα ικανός και τυχερός. Ένα τείχος που έμοιαζε ανυπέρβλητο ξεπεράστηκε και βρέθηκα να τον ακολουθώ απαρατήρητος και να παρατηρώ ότι εκείνος βλέπει. Για μια ημέρα στα χνάρια του αφέντη μου λοιπόν και από σήμερα τίποτα δεν θα είναι όπως πριν.
Πάντα έρχεται μια μέρα που νικώνται όλα όσα θεωρούνταν ως ανυπέρβλητα τείχη

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Το τζαμί της Τουλίπας

Υπάρχουν φορές που στις περιηγήσεις μου επιλέγω να επισκεφτώ αγαπημένα τζαμιά και μνημεία με ισλαμικό υπόβαθρο. Και έχει τύχει επισκέπτες της Πόλης να έχουν εκφράσει την επιθυμία να με συνοδεύσουν σε μερικές τέτοιες περιπλανήσεις ώστε να γνωρίσουν και να κατανοήσουν τις λεπτομέρειες καλύτερα. Ηχεί ακόμη στα αυτιά μου η αρχική τους εκτίμηση: "Όλα τα τζαμιά ίδια είναι". Κι όμως δεν είναι έτσι, υπάρχουν αρκετές παραλλαγές, επιρροές και διαμορφώσεις μέσα από το πέρασμα των αιώνων και δεκάδες στοιχεία που διαφοροποιούνται και χρίζουν αρχιτεκτονικής παρατήρησης, αρκεί να δειχθούν και να εξηγηθούν ως προς την παρουσία, την σημασία αλλά και την διαφοροποίησή τους. Ορισμένες φορές εκπλήσσομαι και ο ίδιος με τις λεπτομέριες που συναντώ στα Πολίτικα τζαμιά, αφού υπάρχει πάντα κάτι νέο προς παρατήρηση. Ακριβώς αυτό συμβαίνει και σε ένα από τα πιο ιδιαίτερα και αγαπημένα μου τζαμιά, το τέμενος της Τουλίπας, όπως άλλωστε σημαίνει το Laleli Camii.
Εισερχόμενος στο Λαλελί τζαμί