Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Αρχιτεκτονική κομψότητα σε ένα μεταβαλλόμενο Beyoğlu

Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην Πόλη, τον Αύγουστο του 2010, ξεκίνησα να την ανακαλύπτω σπιθαμή προς σπιθαμή. Από τότε δεν σταμάτησα να περπατώ στα μήκη και τα πλάτη της, να την περιγράφω, να την παρατηρώ και να βιώνω τις μικρές καθημερινές αλλαγές της. Στρέφοντας την μνήμη μου στις πρώτες εικόνες που αντίκρυσα και συγκρίνοντας αυτές με τις σημερινές, επιβεβαιώνεται η άποψή μου πως η Πόλη μεταβάλλεται με γοργούς ρυθμούς. Αυτό βέβαια είναι διαχρονικό γνώρισμά της και ανέκαθεν οι εξελίξεις, οι νοοτροπίες, οι συνθήκες και το κλίμα που επικρατούσε εναλλάσσονταν με τόσο γοργούς ρυθμούς όσο ίσως σε κανένα άλλο κέντρο του πλανήτη μας.
Σκοπός της σημερινής ανάρτησης δεν είναι να καταπιαστεί με όλες τις αλλαγές που συντελέστηκαν στην Πόλη και την κοινωνία της τα τελευταία χρόνια. Αυτό θα ήταν αδύνατο λόγω του μεγέθους της, της ποικιλίας και πολυπλοκότητας της, με αποτέλεσμα η προσέγγιση να είναι ελλιπής και να καταλήγει σε γενικότητες άρα και σε αναλήθειες ή εσφαλμένα συμπεράσματα. Επιλέγοντας μετά από πολύ καιρό να βρεθώ και να περπατήσω στην καρδιά του Πέραν, ανακάλεσα στην σκέψη μου τις πρώτες μου εικόνες και εντυπώσεις, τοποθετώντας τις δίπλα στις σημερινές, έχοντας για συντροφιά την αρχιτεκτονική κομψότητα που ευτυχώς ακόμα είναι παρούσα στο Beyoğlu.
Εξαίσιο καμαρόκλειδο επί της Ίστικλαλ

Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

Ο Μιμάρ, ο Ιμπραήμ και το ταπεινό τζαμί τους

Τα τζαμιά που κατασκευάστηκαν κατά την οθωμανική περίοδο και διασώζονται διάσκορπα στα μήκη και τα πλάτη της Πόλης είναι περίπου 100. Δύσκολο για κάποιον να τα επισκεφτεί όλα, να τα παρατηρήσει και να τα καταγράψει, σαφώς λόγω του αριθμού τους, ενίοτε της μικρής σημασίας τους αλλά και του λόγου κατασκευής τους, ο οποίος έχει απλά λειτουργικό χαρακτήρα στην μουσουλμανική προσευχή. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το İbrahim Paşa Camii, που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από την Πύλη της Σηλυβρίας (δες και εδώ). Ελάχιστοι αποφασίζουν να φτάσουν ως εκεί και η πλειοψηφία αυτών παραβλέπουν το τζαμί. Όμως ένα κατασκεύασμα 464 ετών δεν προσπερνιέται ποτέ δίχως παρατήρηση, ακόμα κι αν δείχνει ταπεινό. Πόσο μάλλον αν ο κατασκευαστής του είναι ο μέγιστος Mimar Sinan.
Το ταπεινό, για τα δεδομένα του κατασκευαστή του, İbrahim Paşa Camii

Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

Στον Άγιο Ιωάννη Καλαμισίου

Η Πόλη και τα προάστιά της αποτελούν λόγω των ιδιαιτεροτήτων και του μεγέθους της μια διαρκή πρόκληση σε όσους επιθυμούν να επισκεπτούν κάθε σπιθαμή της. Έτσι λοιπόν όσο προχωρούμε στα ενδότερα της Χαλκηδόνας, τόσο σπανίζουν οι περιήγησεις των επισκεπτών και των πιστών της Πόλης. Κι όμως όχι και τόσο μακρύα από την καρδιά του προαστίου βρίσκεται ένας μικρός ναός, αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που ενώ στις μέρες μας μοιάζει κάπως αταίριαστος στην γενική εικόνα της συνοικίας, παράλληλα μαρτυρεί την δημογραφική ταυτότητα και γαλήνη του παρελθόντος.
Ο νάρθηκας του ναού με Αγίασμα και πολλές κομψές διακοσμήσεις