Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Περίπατος στα Τείχη της Βασιλεύουσας

Η ιστορία αυτού του μοναδικού τόπου χάνεται στα βάθη του χρόνου και συναντά τον μύθο. Έχω την τύχη και την χαρά, να περπατώ και να περιπλανιέμαι στην αγαπημένη μου Πόλη και ανακαλύπτοντας κάθε πτυχή της, να γίνομαι ένα με αυτήν. Εξάλλου κάθε σπιθαμή της έχει κάτι να σου διηγηθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τα Τείχη της, τα οποία ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο κομμάτι της Κωνσταντινούπολης. Περπατώντας αμέτρητες ώρες γύρω, μέσα και πάνω σε αυτά, τα γνώρισα καλύτερα, τα θαύμασα και ένοιωσα να μου διηγούνται τις χιλιόχρονες ιστορίες τους.
Τείχη από την περιοχή του Κεράτιου κόλπου
Ο θρύλος θέλει τον Βύζα κατασκευαστή των πρώτων Τειχών με την βοήθεια του Απόλλωνα και Ποσειδώνα. Στο σημερινό Saray Burnu όμως έχουν βρεθεί υπολείμματα Κυκλώπειου Τείχους, πιθανόν από πρώιμο οχυρωμένο συνοικισμό που ονομάζονταν Λύγος.

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Η Ένωση Ελλήνων bloggers Κωνσταντινούπολης μεγάλωσε

Πριν περίπου ενάμιση χρόνο είχα την πρωτοβουλία και την χαρά να ιδρύσω από κοινού με την Ισμήνη, του Περπατώ περπατώ μες την Πόλη, την Ένωση Ελλήνων bloggers Κωνσταντινούπολης. Οι μήνες κύλησαν με άψογη κατανόηση, συνεργασία και προπάντων η φιλία μας έγινε πιο δυνατή. Έφτασε πλέον η στιγμή να καλωσορίσουμε στην παρέα μας ένα νέο μέλος και πλέον να γίνουμε τρείς.
Στην ένωσή μας ανήκει και ο Σταύρος Παντελίδης και η επισημοποίηση της συνεργασίας μας, έγινε πριν λίγες μέρες.
Το σήμα μας
Ο Σταυρός κατάγεται από το Κιλκίς και βρίσκεται στην Πόλη με την ιδιότητα του φοιτητή για μεταπτυχιακές σπουδές. Από την αρχή της γνωριμίας μας διαπίστωσα την σβελτάδα στην σκέψη του και το "κοφτερό" μυαλό του. Όταν μάλιστα τον ρώτησα την ειδικότητα των μεταπτυχιακών σπουδών του, βεβαιώθηκα για τις ικανότητες του. Ο Σταύρος φοίτησε σε σχολή ανθρωπιστικών επιστημών, στο τμήμα μεσογειακών σπουδών και πλέον με κατεύθυνση διεθνών σχέσεων και οργανισμών, και με ειδίκευση στην τουρκική γλώσσα και διπλωματική ιστορία.

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Το αγιασμένο υπόγειο που θεραπεύει

Υπάρχουν πολλές φορές που, στο μυαλό και στην νοερή φαντασία μου, η Πόλη παίρνει ανθρώπινη μορφή με σάρκα και οστά. Το κορμί της είναι όλα αυτά τα ευλογημένα χώματα που πατώ, σημεία που βρίσκομαι πάνω της και χαίρομαι αφάνταστα που ύστερα από τόσα χρόνια ανακαλύπτω ακόμα νέες πτυχές της. Κάθε κορμί περιλαμβάνει και φλέβες. Έτσι λοιπόν και στην περίπτωση της Πόλης υπάρχουν αρτηρίες που στην δική μου σκέψη έχουν συνδυαστεί με τα αμέτρητα Αγιάσματα που κυλάνε στο θεοφύλαχτο κορμί της. Τούτα τα Αγιάσματα επισκέπτομαι πάντα με θαυμασμό και δέος και αυτή την φορά βρέθηκα στο Άγιασμα του Αγίου Θεράποντα, όπου θαμπώθηκα από τον χώρο, την Πολίτικη ιδιαιτερότητα, την ιστορία και την ομορφιά του.
Το Άγιασμα του Αγίου Θεράποντα βρίσκεται στο υπόγειο του κτιρίου
Αν και το Άγιασμα αυτό είναι πασίγνωστο και από τα ενδοξότερα της Πόλης, δεν είναι υπερβολή να ισχυριστώ ότι οι περισσότεροι δεν το έχουν επισκεφθεί και επιπλέον αρκετοί λάτρεις της Πόλης αγνοούν ακόμη και την υπαρξή του. Επίσης θέλω να σας πληροφορήσω ότι ανήκει στην κατηγορία των Αγιασμάτων που επισκέπτονται σωρηδόν οι μουσουλμάνοι, παίρνοντας Άγιασμα και παρακαλώντας τον Άγιο να τους βοηθήσει στα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Έτσι λοιπόν μετά την Παναγιά του Βεφά (δες εδώ) και τον Άγιο Δημήτριο Ξηροκρήνης (κι εδώ), στο Άγιασμα του Αγίου Θεράποντα συρρέουν κυρίως αλλόθρησκοι. Εξάλλου στην Πόλη και πιθανόν στην υπόλοιπη Τουρκία, οι άνθρωποι είναι περισσότερο θεοσεβούμενοι απ'ότι θέλουμε να θεωρούμε.

Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Ένα παζάρι αλλοιώτικο από τ'άλλα

Οι περίπατοι στην Πόλη είναι πάντα απολαυστικοί και γεμάτοι ενδιαφέρον. Ορισμένες φορές βέβαια στα τουριστικά σημεία υπάρχει τόσο μεγάλη πολυκοσμία, κυνήγι τουριστών και βαβούρα που η περιπλάνηση χάνει την γοητεία της και γίνεται κουραστική. Όταν βρεθώ σε τέτοια μέρη, πάντα προσπαθώ να κόβω δρόμο και να κινούμαι παράλληλα από τα κεντρικά σημεία. Όταν μάλιστα αυτό το κόψιμο δρόμου περιλαμβάνει και ποιοτικές πινελιές, τότε η ανακούφιση μου συνδυάζεται και με χαρά. Ένα τέτοιο σημείο που πάντα χρησιμοποιώ και ενίοτε ξοδεύω και μερικές στιγμές είναι το Sahaflar Çarşısı, το παζάρι παλιών βιβλίων.
Μία από τις 2 εισόδους του παζαριού
Η τοποθεσία του παζαριού μόνον τυχαία δεν είναι. Ήδη απ΄τα χρόνια του Βυζαντίου υπήρχε εδώ αγορά βιβλίου και βιβλιοθήκες και αυτό δεν άλλαξε ούτε όταν η Πόλη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών. Παραδοσιακά εξάλλου, υπήρχαν πάντα βιβλιοπωλεία κοντά σε θεολογικά κέντρα και μεντρεσέδες και η περιοχή έχει αρκετά από αυτά.

Κυριακή 5 Μαΐου 2013

Ανάσταση σε μακρινή Μητρόπολη του Οικουμενικού Πατριαρχείου

Υπάρχουν γεγονότα και μέρη που επιβεβαιώνουν ορισμένες αντιλήψεις και πιστεύω μου, στα οποία θα αναφερθώ και πάλι στην τελευταία προτάση του κειμένου. Ένα από αυτά τα μέρη είναι και η Ζυρίχη της Ελβετίας, όπου πέρασα την Μεγάλη Εβδομάδα και έπειτα από την τελετή της Αναστάσεως, πήρα την έμπνευση να γράψω μια σχετική ανάρτηση. Αρχικά αγνοούσα καν οτι υπάρχει εκκλησία μα όταν έμαθα ότι υπάρχει ο Άγιος Δημήτριος Ζυρίχης, δεν υπήρχε περίπτωση να μην τον επισκεφτώ. Ακόμα και εδώ... μακρυά από την Ελλάδα και την Πόλη είχα την ευκαιρία να έρθω σε επαφή με το πνεύμα των ημερών και να γιορτάσω την Ανάσταση του Θεανθρώπου.
Διακόσμηση από τον Άγιο Δημήτριο Ζυρίχης
Ο ναός και ο τόπος που βρέθηκα αυτές τις μέρες δεν είναι εντελώς άσχετες με την Πόλη, καθώς η εκκλησία ανήκει στην Αρχιεπισκοπή Ελβετίας και Λίχτενστάιν που είναι Μητρόπολη του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Άρα έστω και έτσι είχα μια έμμεση επαφή με την Πόλη, που ήδη μου λείπει αφάνταστα. Από το 1982 που δημιουργήθηκε η Αρχιεπισκοπή, ο επίσκοπος Μακάριος, ο μητροπολίτης Ιερεμίας μα και ο παπα-Μανώλης του Αγίου Δημητρίου έχουν προσφέρει σημαντικότατο έργο και έχουν συμβάλλει στην παρουσία της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στο κέντρο της Ευρώπης. 
Ο Άγιος Δημήτριος Ζυρίχης
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου είναι ένα περίεργο κτίσμα και μόνον ο Σταυρός στην κορυφή μαρτυρά την χριστιανική φύση.