Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Στο παζάρι για μεγάλα παζάρια

Υπάρχουν ορισμένες συνήθειες ή αρχές που έχω θέσει στον υλικό τομέα και προσπαθώ να εφαρμόζω στην καθημερινότητά μου. Παραδείγματος χάριν έχω πάψει να παρακολουθώ τηλεόραση και δεν χρησιμοποιώ πλέον κινητό τηλέφωνο αλλά και απεχθάνομαι τον ψεύτικο μανδύα της επώνυμης μόδας. Αυτό το τελευταίο έχει εφαρμογή και στην επαγγελματική μου δραστηριότητα. Δεν είμαι από αυτούς που φοράνε τις ακριβότερες μαγειρικές στολές, αλλά παραμένω επικεντρομένος στην ουσία της δουλείας μου, που είναι οι γεύσεις, οι μυρωδιές και η διέργεση των υπολοίπων αισθήσεων. Είχα αρχίσει να ξεμένω από στολές και δεν ήθελα να ψωνίσω σε μεγάλα, απρόσωπα και πολυεθνικά καταστήματα. Αποφάσισα λοιπόν να επισκεφτώ ένα φτωχικό μαγαζάκι, να ενισχύσω τον μικροπωλητή και να παίξω παζαρεύοντας μαζί του. Έτσι βρέθηκα στο παζάρι του Εμινονού προετοιμασμένος για μεγάλα παζάρια!
Στο παζάρι για μεγάλα παζάρια
Μπορεί όταν κάποιος αναφέρεται στην αγορά του Εμινονού, να σκέφτεται εκ πρώτης την Αιγυπτιακή αγορά με τα μπαχαρικά (διάβασε και εδώ), μα εγώ το Εμινονού το έχω σε εκτίμηση γιατί μπορεί να βρεί κανείς τα πάντα στην περιοχή που απλώνεται γύρω από το Mısır Çarsı. Εκεί που χτυπά η καρδία του πραγματικού Εμινονού και που τα παζάρια με τους πωλητές δίνουν και παίρνουν.
Στο Emınönü και στα ατελείωτα δρομάκια του, βρίσκει κανείς τα πάντα για το σπίτι και όχι μόνο
Δε ξέρω γιατί, μα πάντα σταματάω έξω από μαγαζιά με μπρίκια και τσαγιέρες. Λέτε να ήμουν καφετζής στην προηγούμενη ζωή μου;
Στο παζάρι του Εμινονού εκτός από όλα τα προιόντα που χρησιμεύουν σ'ένα σπιτικό, υπάρχουν και αμέτρητες διατροφικές επιλογές που αξίζουν σίγουρα μία στάση. Πρώτη από αυτές είναι η στάση στο καφεκοπτείο, αρκεί να έχει υπομονή κάποιος περιμένοντας στην ουρά. Αν αποφασίσω ν'αγοράσω κι εγώ, εκτός από τον φρεσκοκομμένο καφέ, που κάνει όλη την γωνία να μοσχοβολά, αγοράζω πάντα και σαχλέπι! Λίγο ακριβούτσικο μα τον χειμώνα είναι το αγαπημένο μου ρόφημα.
Στο καφεκοπτείο του Eminönü σχηματίζονται πάντα ουρές αρκετών μέτρων
Προχωρώντας λίγο παραπέρα βρίσκονται μερικά μαγαζιά με αφάνταστη ποικιλία σε μεζέδες, τυριά, ελιές και ότι άλλο λαχταριστό μπορεί να φανταστεί κανείς.
Πολτός ντομάντας, μπαχαρικά και ότι άλλο χωρά ο νούς σε τεράστιες ποσότητες και με εντυπωσιακή παρουσίαση
Προσπάθησα να συγκεντρωθώ και να αποφύγω τις λιχουδένιες τούτες Σειρήνες, όχι βουλώνοντας τα αυτιά σαν τον Οδυσσέα και τους άνδρες τους, μα κλείνοντας τα μάτια και περπατώντας ταχύτερα.
Μαραγκός με ειδικότητα στα κουζινικά. Ποικιλία αφάνταστη απο τον μερακλή τεχνίτη
Πάντως θα σας εκμυστηρευτώ πως δεν άντεξα να περπατώ σαν κυνηγημένος στα σοκάκια, ούτε να γυρνώ επιδεικτικά το κεφάλι μου στις λιχουδιές. Λύγισα σαν αντίκρισα τον πάγκο με τα κιουνεφέ που ψήνονταν στα κάρβουνα!!! "Για όλα τα καλά υπάρχει χρόνος στην ζωή", σκέφτηκα και κάθησα σε ένα τραπεζάκι, παραγγέλνοντας το künefe μου.
Κιουνεφέ στα κάρβουνα και τα σάλια μου να τρέχουν ως το πάτωμα
Η ώρα είχε ήδη περάσει και είχα αργοπορήσει αρκετά, χάνοντας αρκετό από τον, ούτως ή άλλως, λιγοστό ελεύθερο χρόνο μου. Δεν άργησα να βρώ και το μαγαζάκι με τις μαγειρικές στολές και φτάνοντας έξω από την είσοδό του, είδα έναν μπάρμπα μια σταλιά να κάθεται κάπως στεναχωρημένος. Μόλις όμως κατάλαβε πως καταφθάνει πελάτης και μάλιστα ξένος, το βλέμμα του άλλαξε και ένα μεγάλο χαμόγελο στόλισε τα μουστάκια του.
Ο Τούρκος ιδιοκτήτης λίγο πριν με πάρει χαμπάρι
Με καλωσόρισε στο εσωτερικό του μαγαζιού του και τι μαγαζί; 2 τετραγωνικά μέτρα όλο κι όλο. Άντε τώρα εγώ με το δίμετρο κορμί μου να κινηθώ εκεί μέσα βγάζοντας και βάζοντας ρούχα. Είχα και τον μικροσκοπικό μπάρμπα που με περιτριγύριζε σαν ζωήφιο, κουμπώνοντάς μου τις στολές και ισιώνοντας μου τα ρούχα. Είδαμε και αποείδαμε, ώσπου τον έβαλα να σκαρφαλώσει σε μια μικρή σκάλα που είχε για να κατεβάζει το εμπόρευμα και από εκεί άρχισε να μου δίνει τις στολές για να τις δοκιμάσω. Η κατάσταση εξελίσσονταν όπως ακριβώς την είχα φανταστεί και επιδιώξει. Εκτός από τα ψώνια ο μικρέμπορος είχε όρεξη για κουβεντούλα και ήθελε να μάθει από που κρατά η σκούφια μου. "Από πού είσαι;", με ρώτησε και βλέποντάς με να του χαμογελώ, δίχως να του αποκαλύπτω την γενέτειρα μου, μάλλον η φαντασία του άρχισε να εξάπτεται. "Από την Λιβύη είσαι;", είπε! "Σιγά ρε μπάρμπα μην είμαι και από την Τανζανία", θέλησα να του πώ, "σου φαίνομαι εγώ για βεδουίνος;", μα έλα που τα τουρκικά μου είναι ακόμη πενιχρά και χάνω τις ευκαιρίες για χοντρές πλάκες. Αποκαλύπτοντας τον τόπο καταγωγής μου, το χαμογελό του πλάτυνε ακόμη περισσότερο και συνοδεύτηκε από επιφώνημα θαυμασμού προς τον πελάτη που είχε καταφέρει να του κατεβάσει το μισό εμπόρευμα από τα ράφια.
Μαγαζάκι μιά σταλιά....2x3, παραφράζοντας το παλιό άσμα του Πουλόπουλου
Αφού διάλεξα αρκετά ρούχα που μάλλον θα φτάσουν ώσπου να εγκαταλείψω την μαγειρική μου καριέρα, είχε φτάσει και η κρίσιμη στιγμή του παζαριού. Ξεκινήσαμε από μια διαφορά 200 λιρών στα ποσά που ο καθένας μας προσέφερε και αρχίσαμε να παίζουμε με τις τιμές. Τελικά όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές, σιγά σιγά βρεθήκαμε κάπου στην μέση όπου και συμφωνήσαμε, δίνοντας τα χέρια και χαμογελώντας. Έχω την εντύπωση πως τούτοι οι μικροπωλητές στα παζάρια και τις αγορές, επιζητούν οι ίδιοι το παιχνίδι του παζαρέματος προτού σου πουλήσουν κάτι. Είναι κάτι σαν ιεροτελεστία για αυτούς που έχει σχεδόν την ίδια αξία με την πώληση. Και όσο πιο καλός παζαρευτής είσαι και εσύ, τόσο περισσότερο το ευχαριστιούνται.
Ο μικροσκοπικός μπάρμπας με χαμόγελο και τις στολές παραμάσχαλα σε αναμνηστική φωτογραφία
Από την πλευρά μου δεν είχε κανένα νόημα το αν κατάφερα να γλιτώσω χρήματα από το παζάρεμά μου, γιατί δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Τις στολές θα τις αγόραζα ούτως ή άλλως διότι τις χρειαζόμουν άμεσα. Ο στόχος μου ήταν να ενισχύσω οικονομικά έναν μικροέμπορο, να παίξω μαζί του παζαρεύοντας και να έχω άμεση και προσωπική επαφή μαζί του. Είμαι σίγουρος πώς την επόμενη φορά που θα με ξαναδεί, θα μου μιλήσει και θα με ρωτήσει για τα χαμπέρια μου προσφερόμενος να με κεράσει ένα τσαί.
Αυτό είναι που με κάνει ευτυχή γιατί με κάτι τέτοιες καταστάσεις κρατάμε την ανθρωπιά μας στην επιφάνεια. Και αν στην εποχή μας προβάλεται μιά αντίθετη τάση ως επίκαιρη, μοδάτη και αναγκαία... εγώ εξακολουθώ να εναποθέτω τις ελπίδες μου στην ανθρωπιά μας!

21 σχόλια:

  1. Γεια σου, Θοδωρή! Υπέροχο για μία ακόμη φορά το νέο σου θέμα. Τυχαίνει μάλιστα η Αιγυπτιακή Αγορά να είναι η αγαπημένη μου, σε αντίθεση με το πολύβουο Καπαλί Τσαρσί. Τα τυριά από όλες τις περιοχές της Τουρκίας, με αγαπημένα μου αυτά της Σμύρνης, τα σαλάμια, οι παστουρμάδες, τα μπαχάρια, τα υπέροχα λουκούμια τους, οι ξηροί καρποί..., αλλά κυρίως ο φρεσκοκομμένος καφές από το συγκεκριμένο καφεκοπτείο είναι ένας λόγος που θέλω να έρχομαι στην Πόλη ξανά και ξανά.
    Μπράβο, "ταξίδεψα" πάλι! Ευχαριστούμε, και να μην παραλείψω να σε συγχαρώ και για τον γλαφυρό τρόπο γραφής σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να είσαι καλά Μαράκι μου και χαίρομαι ιδιαίτερα που "ταξίδεψες" μαζί στην υπέροχη αγορά του Εμινονού.Είδες και 'συ στο "ταξίδι" τον μικροσκοπικό πωλητή με τις στολές;χεχε.
    Καλό σου βράδυ και χαιρετισμούς από την Πόλη.
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βρε θοδωρή τι μ'έκανες τώρα! Όπως είπε και η Μαρία με το συγκεκριμένο καφεκοπτείο είχαμε πάθει πλάκα. Απίστευτος καφές. Άξιζε η ουρά 20 ατόμων που είχαμε μπροστά. Πάντως εμας μας άρεσε πολύ η αγορά πέριξ της αιγυπτιακής με όλα τα τσιτσιλι-μιντσιλι που λέει και η μάνα μου!

    Ευχαριστώ για την περιπλάνηση. Μ'έκανες να ανυπομονώ ακόμα περισσσότερο να ερθω!

    Γιωργος Τ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε Γιώργο με το καλό να έρθεις.Στο καφεκοπτείο όντως γίνεται χαμός πραγματικός.Μιλάμε για τρελές δουλειές.
      Καλό σου βράδυ Γιώργο μου και θα τα ξαναπούμε σύντομα, εύχομαι.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  4. Θοδωρή, σταθερός στο ραντεβού της Δευτέρας! Κάπου μας ταξιδεύεις, κάτι μας θυμίζεις, μεγαλώνεις την επιθυμία να βρεθούμε όσο πιο σύντομα γίνεται στην αγαπημένη Πόλη, νάσαι καλά.
    Η βόλτα στην αγορά του Εμινινού γίνεται κάθε φορά απαραίτητα, τελευταία πήρα και τσαγιέρα εμαγιέ αφού έμαθα πως γίνεται σάυτή το τσάι.Ο καφές επίσης φωνάζει από μακριά με τη μυρωδιά του, αν και μένα μου αρέσει πολύ και από το Καντίκιοι από του Fagyl bey.Πολύ όμορφα είναι και όλη η ανηφόρα, περνώντας από τα Χάνια, μέχρι τη πλατεία Μπέγιαζιτ, την αγορά των βιβλίων, δίπλα στο Καπαλί. Την επόμενη που θα την επισκευθώ θα ψάξω για μηχανικό αποχυμωτή!
    Το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιείς κινητό μάλλον δυσκολεύει την επικοινωνία, πως θα σε βρούμε με το καλό στην Πόλη;

    Καλό βράδυ
    Πόπη-Λάρισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόπη μου το να περπατάς στα σοκάκια της Πόλης είναι μία μαγική εμπειρία.Τώρα αν συνοδευέται και με αγορές τριγύρω...ακόμα καλύτερα.
      Κινητό όπως έγραψα δεν έχω, άρα για επικοινωνία ή εδώ ή στο μέιλ και θα φροντίσω να σας βρω εγώ.
      Φιλιά από την Πόλη
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  5. Ένας μαγευτικός περίπατος ατό....Ανατολίτικο κομμάτι της Πόλης.
    Ευχαριστίες πολλές !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θοδωρή χαίρομαι που επικοινωνώ μαζί σου. Το θέμα σου με ευχαρίστησε πολύ και ταυτίζομαι απόλυτα με τις δύο πρώτες προτάσεις στην αρχή του κειμένου και των δύο τελευταίων παραγράφων σου. Με ένα σπονδυλωτό κείμενο διανθισμένο με υπέροχες φωτογραφίες που μας γεμίζουν με θυμίσεις και αναμνήσεις με ταξίδεψες στα παζάρια που μαζί με την μητέρα μου τα επισκεπτόμασταν συχνότατα και μάλιστα θυμάμαι τα παζαρέματα που έκαμνε ακόμη και στην ψαραγορά!!! Στην Τουρκία και όχι μόνον, είναι πολύ διαδεδομένο το παζάρι και ο πωλητής δεν «ευχαριστιέται» τη συμφωνία, αν δεν είναι επακόλουθο της τελετουργίας που λέγεται παζάρεμα. Ανεξαρτήτως της τιμής που πληρώνουμε, εάν ο πωλητής χαμογελά την ώρα που φεύγουμε, μαντέψτε ποιος κέρδισε…
    Κυριολεκτικά κάθε συναλλαγή είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Όπως αναφέρουν οι ίδιοι, διαπραγματεύονται ακόμη και την τιμή για την αγορά ενός και μόνο μαρουλιού! Το παζάρι πιστεύω είναι απόλαυση μεταξύ των συναλλασσομένων, είναι αφορμή για επικοινωνία, επαφή, γνωριμία , εκτίμηση του βαθμού φιλοξενίας και κοινωνικότητας των , και όχι ντροπή , όπως πολλοί το θεωρούν ,το αποκρύπτουν ότι το κάνουν, ή δε το τολμούν όταν είναι με άλλους. Δυστυχώς αυτοί μάλλον θεωρούν ότι οι οικονομική άνεση είναι το διαβατήριο για την εκτίμηση και το σεβασμό τους από τους φίλους και γνωστούς τους.
    Επειδή το άρωμα του καβουρντισμένου καφέ του Μεχμέτ εφέντη έφτασε στη μύτη μου, πληροφοριακά λέω ότι το κατάστημα αυτό στο Ταχμίς σοκάκ του Εμίνονου υπάρχει από τα μέσα του 1800 άρχισε σαν κατάστημα μπαχαρικών και σπόρων καφέ και ο γιος του ο Μεχμέτ το 1871, με πρωτοβουλία του, καβούρντισε και άλεσε για πρώτη φορά τους σπόρους. Όλοι οι Ρωμιοί αγόραζαν τν αρωματικό αυτό καφέ από τα καταστήματα που λειτουργούν ν οι απόγονοι του Μεχμέτ εφέντη.
    Ευχαριστώ για την φιλοξενία
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Γιώργο πόσο ωραία τα γράφεις!
      Πάντως εγώ δεν πρόλαβα να γυρίσω το κεφάλι μου και να δω αν ο πωλητής χαμογελούσε καθώς έφευγα.
      Έχεις δίκιο σε όλα όσα έγραψες παραπάνω.Και εγώ το παζάρι μαζί του δεν το έκανα για να γλυτώσω χρήματα μα ήταν ένα είδος επαφής και κοινωνικοποίησης.
      Να είσαι καλά και χαίρομαι να σε διαβάζω.
      Φιλιά, Θοδωρής

      Διαγραφή
  7. Χρήστος Ι.Δρούγκας - Ναύπλιον28 Φεβρουαρίου, 2013 16:11

    Θοδωρή, γειά σου
    Τελικά, όλοι από το ίδιο καφεκοπτείο προμηθευόμαστε καφέ.!!
    Η Αγορά του ΕΜΙΝΟΝΟΥ και τα μαγαζιά στήν ανηφόρα πρός τήν Κλειστή Αγορά είναι
    " όλα τα λεφτά " στην ΠΟΛΗ. Από το 1993 που την επισκέπτομαι τακτικά δεν πηγα
    σε πολυκαταστήματα. Εξ άλλου, όλα ίδια είναι. Παραμένω πιστός εραστής τής Αγοράς
    του ΕΜΙΝΟΝΟΥ ! Θυμάμαι τήν εποχή που έμεινα για 2 μήνες στόν Αη-Γιώργη Κουδουνά
    κατεβαίναμε με τούς μοναχούς γιά αγορές τυριών-ξηρών καρπών-ψαριών-καφέ [φυσικά!]
    μπαχαρικών-χαλβά και ψαριών. [Αχ αυτή η λακέρδα! Αξέχαστη μου μένει]. Μόνο το
    ΚΙΟΥΝΕΦΕ μου έχει ξεφύγει.
    Θοδωρή, θά με πάς την επόμενη φορά.
    Καλή αντάμωση.
    Χ ρ ή σ τ ο ς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χρήστο μου όντως έχεις δίκιο. Όλοι εκεί ψωνίζουμε!!Χαχα!
    Μάλλον σύμτπωση που δεν έχουμε συναντηθεί εκεί κάποιοι από εμάς. Ή μάλλον οι ποσότητες που ψωνίζουμε επαρκούν για αρκετό καιρό.
    Όσο για το κιουνεφέ....ευχαρίστως καλέ μου φίλε να στο δείξω και να περπατήσουμε μαζί στα λατευτά μας σοκάκια.
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ, σε αυτά τα στενά μεταξύ αιγυπτιακής αγοράς και μεγάλου παζαριού έχουμε φάει ώρες ατελείωτες. Ειδικά τα μαγαζια με τα νυφικά και τη χρυσή γόβα, όλα τα λεφτά! Γράψε και ένα δεύτερο μέρος με περισσότερες φωτογραφίες να μας ταξιδέψεις λίγο, μέχρι να σας επισκεφθούμε. Τα φιλιά μας και τους χαιρετισμούς μας στην αγαπημένη μας Πόλη!!!

    Θέμης-Μαρία (Μυτιλήνη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντάξει παιδιά, θα το έχω στα υπόψιν και σίγουρα θα υπάρξει και δεύτερο μέρος με το Εμινονού.Σας το υπόσχομαι.
      Πολλά φιλιά στα νησιά μας από την Πόλη και από 'μένα.
      Καλό βράδυ, Θοδωρής

      Διαγραφή
  10. Να επανέλθω με μια ερώτηση για το καφεκοπτείο;;

    Υπάρχει περίπτωση να διαθέτουνε συσκευασία αεροστεγή για να πάρουμε κανα 3κιλο καφε στην Ελλάδα; Και πώς τη ζητάμε άραγε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο μου καλώς ήλθες και πάλι.
      Κοίτα...για να μην μπλέκεις με μεγάλες προτάσεις στα τούρκικα. Αν τους πείς uçak που σημαίνει αεροπλάνο και vakum που περιγράφει την συσκευασία θα καταλάβουν,δεν τους έχω και για μπουμπούνες.
      Τώρα αν πας στο Εμινονού στο καφεκοπτείο, έχω να κάνω την εξής πρόταση: Μην κάτσεις στην ουρά γιατί οι πωλητές στο παράθυρο είναι πολύ σβέλτοι και απασχολημένοι με το τύλιγμα των μικρών σακουλιών.
      Μπές καλύτερα μέσα στο μαγαζί. Εξάλλου με την ποσότητα που σκοπεύεις να αγοράσεις, θεωρείσαι από τους καλούς πελάτες. Αν και στο λέω εκ των προτέρων, το τρίκιλο πρέπει να κοστίζει αρκετά χρήματα.
      Ενημερωτικά...έχει και στο Κάντικιόι Μεχμέτ Εφέντη καφεκοπτείο με λιγότερο κόσμο και πελατεία από ότι στο Εμίνονού.
      Ελπίζω κάπως να βοήθησα. Πολλούς χαιρετισμούς και πάλι.
      Θοδωρής

      Διαγραφή
    2. Θοδωρή ευχαριστώ πολύ!

      Πόσο πάει δηλαδη ο καφες βρε Θοδωρη; Πριν 2 χρονια θυμαμαι ητανε καλή η τιμή του..Στο Καντικιόι πού περίπου ειναι το μαγαζί; Εκεί που κάνει το τραμ κύκλο;

      Διαγραφή
    3. Γιώργο μου....δεν ξέρω να σου πω ακριβώς τιμή...πιστεύω όμως ότι κάπου στις 25 με 30 λίρες το κιλό θα κάνει.
      Στο Κάντικιόι βρίσκεται καθώς ανεβαίνει από το λιμάνι, στον κεντρικό δρόμο που πάει για το άγαλμα του Ταύρου (Boa),στα δεξιά σου και στο ύψος που συναντάς το σοκάκι που βγάζει στην παλιά αγορά.

      Διαγραφή
    4. Για άλλη μια φορά κατατοπιστικός!

      Ευχαριστώ!

      Διαγραφή
    5. Κάνω ότι καλύτερο Γιώργο μου. Εξάλλου σας έχω αδυναμία.
      Χαιρετισμούς Θοδωρής

      Διαγραφή
    6. Τώρα που γυρισα να γραψω και ενα σχόλιο για όποιον θέλει να πάρει καφέ μαζί του στην Ελλάδα πως υπάρχει έτοιμος αεροστεγώς συσκευασμένος καφές σε σακουλάκι των 100γρ οπότε δεν υπάρχει θέμα συνενόησης!

      Διαγραφή
  11. KΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΨΟΓΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ!!!
    ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΣΑΝΤΕΣ ΕΠΩΝΥΜΕΣ “ΜΑΙΜΟΥ” ΠΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΣΤΟ CAPALI CARSI ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ;
    ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    ΕΛΕΝΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή