Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Μια απολαυστική επίσκεψη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο

Για το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Άγιο Γεώργιο έχω ήδη δημοσιεύσει μια ανάρτηση εδώ. Από τότε ξαναβρέθηκα εκεί κάμποσες φορές χωρίς να δω κάποιες διαφορετικές εικόνες ή να παρατηρήσω άλλες καταστάσεις απ'τις συνηθισμένες. Τούτη την φορά όμως είχα την τύχη να συνδυάσω στιγμές προσευχής με μία άκρως απολαυστική επίσκεψη και σας την παρουσιάζω.
Το χαρακτηριστικό ξύλινο κτίριο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο
Κάθε φορά που περνώ την πύλη του Οικουμενικού Πατριαρχείου νοιώθω πολύ ιδιαίτερα μα συνάμα με συνοδεία πολυκοσμίας και βαβούρας.
Σήμερα το πρωί όμως ήμουν ολομόναχος! Έφτασα γύρω στις 8 και στον χώρο βρισκόνταν μόνον ο φύλακας. Τον καλημέρισα και εκείνος μου ανταπέδωσε τον χαιρετισμό, λίγο απορημένος σαν να σκέφτονταν: "Τι γυρεύει αυτός εδώ τέτοια ώρα;".

Μέσα στην απόλυτη μοναξιά, κυριεύτηκα από συναισθήματα γαλήνης και αγαλλίασης. Άναψα ένα κεράκι και εισήλθα στον ναό του Αγίου Γεωργίου. Οι μόνοι που βρίσκονταν εκεί ήταν 5 παπάδες που έψελναν. Δεν τελούσαν Λειτουργεία όπως τις Κυριακές ή σε άλλες περιπτώσεις, παρά ήταν περισσότερο σαν να ακολουθούσαν την καθημερινή τους ρουτίνα ή ακόμα καλύτερα σαν να προσεύχονταν για τον εαυτό τους. Πήγα κοντά τους, κάθησα σ'ένα από τα ξύλινα στασίδια κι ένιωσα σαν οι παπάδες να μου έκαναν την τιμή να ψάλλουν μόνο λόγω της επισκεψής μου.
Το εσωτερικό του Αγίου Γεωργίου όπως δεν το έχω ξαναδεί. Να είμαι ολομόναχος και να κυριεύομαι από συναισθήματα γαλήνης

Οι πέντε παπάδες προσεύχονταν και οι ψαλμωδείες τους ηχούσαν σε όλον τον ναό, δημιουργώντας κατανυκτική ατμόσφαιρα
Κάποια στιγμή τελείωσαν τις προσευχές τους, έσβησαν τον πολυέλαιο και εγκατέλειψαν τον ναό, έτσι απλά και ρουτινιασμένα (με την καλή έννοια) όπως όταν κάποιος βγαίνει έξω από το σπίτι του. "Εξάλλου κι αυτό εδώ σπίτι τους είναι", σκέφτηκα και τράβηξα κατά την δεξιά πλευρά του ναού. Το κλίτος αυτό είναι αφιερωμένο στην Παναγία της Παμακαρίστου λόγω της παραμονής της έδρας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στον Ναό Της από το 1456 έως 1587, ώσπου και έγινε η βίαιη μετατροπή του σε τέμενος. Εκεί επίσης βρίσκονται και τα λείψανα της Αγίας Ευφημίας, Σολομονής και Θεοφανούς.
Η ψηφιδωτή Εικόνα της Παναγίας Παμακαρίστου
Τα Λείψανα των Αγίων
Ο Πατριαρχικός Θρόνος
Το αριστερό κλίτος είναι αφιερωμένο στους Τρείς Ιεράρχες μα εκεί υπάρχει και η θαυματουργή ξύλινη Εικόνα της Παναγίας της Φανερωμένης
Η Παναγία η Φανερωμένη
Μπορεί να είχε περάσει αρκετή ώρα που βρισκόμουν εκεί μα ήμουν ακόμα ολομόναχος.  Εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία αυτήν, απόλαυσα με την ησυχία μου την μαρμάρινη πύλη του ναού, που υπήρξε έργο ανακαίνισης του Γρηγορίου 'ΣΤ το 1836 και που με το νεοκλασσικό της ύφος προσδίδει μεγαλοπρέπεια.
Η κεντρική πύλη του Αγίου Γεωργίου, όλο κομψότητα και καλαισθησία

Μαρμάρινα έργα τέχνης
Βγήκα ξανά στον αυλόγυρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και παρά το κρύο, έριξα μερικές παρατηρητικές ματιές στον χώρο.
Το ανατολικό κλίτος με το περίεργο εξάγωνο και το σχέδιο πάνω από το κεντρικό παράθυρο που ακόμα δεν έχω ανακαλύψει τον συμβολισμό τους. Έχει κάποιος από εσάς κάποια ιδέα;
Πλακάκι με Σταυρό που μου θύμισε τσινί
Ο Άγιος Γεώργιος σε σκαλιστή πέτρα





















Εντύπωση μου έχει κάνει το γεγονός ότι πολύ κοντά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, λίγο πιο πάνω από το Φανάρι, βρίσκεται η συνοικία του Φάτιχ με τους συντηρητικοτέρους εως φανατικούς μουσουλμάνους σε ολόκληρη την Πόλη. Μεγάλο παράδοξο το ότι αυτές οι δύο συνοικίες βρίσκονται δίπλα-δίπλα.
Πίσω από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Φανάρι ξεκινούν οι συντηρητικές συνοικίες. Ο μιναρές σηματοδοτεί τα όρια των 2 συνοικιών
Είχε φτάσει η στιγμή να αποχωριστώ το Φανάρι και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αποχαιρέτισα τον φύλακα που έστεκε στο κουβούκλιο του, κοιτώντας τις κάμερες ασφαλείας και βγήκα στο πλακόστρωτο στενό. Μπορεί αυτή η επίσκεψη να ήταν απολαυστική όσο ποτέ άλλοτε μα για ακόμη μια φορά στο Φανάρι φωτίστηκαν όλες οι πτυχές της καρδιάς μου.

12 σχόλια:

  1. Θοδωρή η φωτογραφία σου της ψηφιδωτής εικόνας της Παναγίας της Παμμακαρίστου είναι όλα τα λεφτά. Δεν ξέρω αν σου βγήκε τυχαία ή αν το επιδίωξες μα παρατήρησε τα φωτισμένα παράθυρα κι άσε τη φαντασία και την ψυχή να ταξιδέψουν .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρη θα παραδεχτώ ότι δεν το επιδίωξα να την τραβήξω έτσι.Τώρα το τυχαίο είναι άλλη υπόθεση.Χαίρομαι που μοιράζομαι μαζί σας τούτες τις δυνατές στιγμές πίστης.
      Καλό σου βράδυ

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα Γιώργο.Την ανάλυση την κρατάω σε τούτο το επίπεδο γιατί ο χώρος φωτογραφιών δεν είναι άπειρος στα μπλόγκ.Πίστευω ότι οι φωτογραφίες παραμένουν καλές ακόμα και έτσι.
    Όσο για την φωτογραφία που αναφέρομαι είναι αυτή που δείχνει εξωτερικά το ανατολικό σημείο του ναού (η τέταρτη φωτογραφία πριν το τέλος).
    Εκεί υπάρχει ένα εξάγωνο σχέδιο κάτω από το παράθυρο καθώς κάτι που μοιάζει με Σταυρό λίγο πάνω από το παράθυρο.Δεν με ενδιαφέρει πολύ τι υπάρχει χαραγμένο πάνω στο εξάγωνο μα για ποιόν λόγο τοποθετήθηκε εκεί.
    Κλείνοντας να πώ ότι όντως ήμουν τυχερός που ήμουν ολομόναχος.Διαπεραστική και κατανυκτική ατμόσφαιρα όσο δεν περιγράφεται.
    Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ για τα σχόλια και την συμμετοχη.
    Χαιρετισμούς,Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ μου Θοδωρή
    Κατανοώ τον ενθουσιασμό σου εμποτισμένο με την κατάνυξη της μοναχικότητας που αισθάνθηκες μέσα στο ιστορικό Πατριαρχεικό Ναό του Αγίου Γεωργίου για τον ναό και για τις θαυματουργές άγιες εικόνες του. Εγώ θα επιθυμούσα να διαβάσουν οι εκλεκτοί φίλοι του μπλογκ σου αυτά που έγραψε ο μουσικολογιώτατος και λογιώτατος Μητροπολίτης του Οικουμενικού Θρόνου Πέργης κ. Ευάγγελος τον περασμένο Άυγουστο για την ιστορικότατη εικόνα της Παμακαρίστου.
    Έχετε δεί τήν Εικόνα Της;
    Εικόνα βυζαντινή, Δεσποτική, μωσαϊκή, υψούται μέ άφθαστη τή χάρη. Αιώνες ζεσταίνει τό Πατριαρχείο. Αρχοντώνει τό Ναό Του από τό κλίτος τό δεξί. Μοιάζει νά προΐσταται αιώνων ελπίδος, κυκλωμένη όπως τήν έχουν Πατριάρχης, Αρχιερείς καί λαός. Κι᾿ ολόκληρος ο Κώδικας τής Ορθοδοξίας. Καί τής Ρωμηοσύνης. Έχει χρυσακτινωθεί ο ουρανός τής Πόλης απ᾿ τίς φανές τής Μεγαλόχαρης. Κι᾿ έχουν νά μάς πούν πολλά οι ορισμοί της. Δέν είναι άφαντη, ούτε αναφής. Έχει τούς κτύπους καί τίς σκιές Της. Έχει καί τήν κράζουσα σιωπή Της, πού είναι τό Φώς τής δόξας Της. Οι ακτίνες του, μάς σχηματίζουν τή γνώριμη μελωδία τής μεγάλης προστασίας Της. Πόσες φορές δέν μέ μίλησαν; Πόσες φορές δέν μέ έφεξαν, δέν μέ τραγούδησαν; Βλέπω ζωντανά τά περπατήματα Της μέσα στήν Πόλη, από παρεκκλήσι σέ παρεκκλήσι, από μοναστήρι σέ μοναστήρι, από εικόνα σέ εικόνα.Τά βλέπω στό διήγημα καί στό θαύμα. Γύρω από τό άκαφτο κυπαρίσσι.Πάνω από τή δυνατή προσευχή. Στέκεται ζωσμένη τήν Αγία Ζώνη, φορεμένη τήν τιμία Εσθήτα. Πόσο προσέχει τά μικρά ψαλτάκια, τούς μεγάλους Ρωμηούς, όταν στή Βλαχέρνα τήν παρακαλούν γιά τήν Πόλη, τήν ικετεύουν γιά μάς αιώνες αγκαλιασμένους μέ τήν ιστορία μας, μέ τίς αγάπες μας. Μέ τήν Ίδια. Άφησε με, Παμμακάριστε, νά μπορώ νά μπαίνω σέ κατάνυξη μπροστά Σου. Νά ξεχωρίζω τόν πόνο Σου από τή μακαριότητα Σου. Ν᾿ανηφορίζω μέχρι τόν πέμπτο λόφο, όπου τό κομψοτέχνημα τού αρχαίου Οίκου Σου.
    Ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενεία και συγχαρητήρια για το τόσο τρυφερό και οπτικά θαυμαστό άρθρο σου για το Σεπτό και συνάμα Μαρτυρικό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και τον Πατριαρχικό Ναό του.
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θοδωρή φυσικά οι φωτο ειναι καλές σ'αυτήν την ανάλυση που χρησιμοποιείς. Απλά αναφερόμουνα στη συγκεκριμένη πως δεν μπορώ να διακρίνω καθαρά το σχέδιο!

    Καλή σου ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και εγώ ευχαριστώ Γιώργο μου για τα πάντα υπέροχα σχόλια σου που στολίζουν το μπλόγκ.
    Να είσαι καλά και τα λέμε σύντομα.
    Θοδωρής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γειά σου Θοδωρή,
    δεν επικοινωνήσαμε τη νέα χρονιά, νάναι καλή, δημιουργική, με υγεία για σένα και την οικογένειά σου.
    100 αναρτήσεις λοιπόν στα δύο χρόνια, ποικίλης ύλης, με πολλές πληροφορίες αλλά και έντονα συναισθήματα, τις ξαναείδα όλες και ειλικρινά ''είχαν όλες κάτι να μου πούν'', ξεχώρισα κάποιες στις οποίες θα ανατρέξω πριν την επόμενη επίσκεψη στην Πόλη.
    Δυναμικά ξεκίνησε ο Ιανουάριος, συγκινητική και αποκαλυπτική, συνάμα αισιόδοξα ελπιδοφόρα, η παρουσίαση της σημαντικής δουλειάς στο σχολείο της Βλάγκας-το αγνοούσα θα προσπαθήσω να το επισκεφθώ σαν έκφραση θαυμασμού στο έργο τους-, στη συνοικία το όνειρο βρέθηκα δύο φορές ψάχνοντας για το Βεφά-που δεν βρήκα-και σίγουρα δεν μπήκα στον Παντοκράτορα.Θα σου ζητήσω αναλυτικές οδηγίες όταν έρθει ώρα για νάμαι σίγουρη ότι θα το βρώ.
    Τώρα να πώ ότι σε ζηλεύω για τη δυνατότητα να επισκέπτεσαι τον Άγιο Γεώργιο ήσυχες πρωινές ώρες, περισσεύει και σίγουρα το λέω με την καλή έννοια. Τον περασμένο Αύγουστο στα ενιάμερα της Παναγίας πετύχαμε με μια παρέα σε πρωινή μας επίσκεψη, Θεία Λειτουργία σαν να γινόταν για μάς. Καμιά σχέση με τους χαιρετισμούς που έχω παρακολουθήσει σε κατάμεστο ναό από γκρούπ επισκεπτών, αν και έχει και αυτό τη δική του σημειολογία.Η φωτογραφία της εικόνας της Παμακαρίστου με τις αντανακλάσεις είναι μοναδική!
    Θοδωρή, σε ευχαριστώ για όλα, να ξέρεις ότι περιμένω και ανατρέχω καθημερινά στο μπλόκ για να δώ καινούργια ανάρτηση, όπως πολύ ενδιαφέροντα είναι τα σχόλια φίλων.

    Πόπη- Λάρισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόπη μου καλησπέρα και εύχομαι να είσαι καλά.
      Από που να αρχίσω....έθεσες πάρα πολλά θέματα.
      Δε θα αναφερθώ σε όλα αναλυτικά.Θα σου πω μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλον αυτόν τον καιρό που είσαι εδώ,διαβάζεις,παρακολουθείς,σχολιάζεις και επικοινωνείς μαζί μου!
      Τα σχόλια σου και τα τόσο καλά λόγια είναι για μένα επιβράδευση για τις επιλογές των θεμάτων και το ύφος γραψίματος.Και επίσς επιπλέον δύναμη να συνεχίσω με τον ίδιο τρόπο όπως γίνεται από την πρώτη ανάρτηση.
      Την συχνότητα των αναρτήσεων την κρατάω απ'την αρχή σκόπιμα σε εβδομαδιαία βάση περίπου.Για να είναι εξασφαλισμένη η ποιότητα και να μην επέλθει κορεσμός και από τις δύο πλευρές.Το να δημοσιεύω κάθε μέρα 1-2 αναρτήσεις προκαλέι κορεσμό και είναι μάλλον βέβαιο πως θα περιέχει ανούσιες και βαρετές αναρτήσεις.Επιπλέον θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια που αγωνιούσα και περίμενα τις μέρες ώστε να διαβάσω κάτι αγαπημένο που έβγαινε εβδομαδιαία.
      Σε ευχαριστώ και πάλι για όλα και χαίρομαι που έστω και έτσι επικοινωνούμε συχνά.Εύχομαι στο μέλλον και συχνότερα.
      Καλό σου βράδυ
      Θοδωρής

      Διαγραφή
  9. Καλημέρα Θοδωρή!
    Δυστυχώς από την ανάλυση της εικόνας δεν είναι σαφές το ανάγλυφο του εξαγώνου μαρμάρου. Μοιάζει σαν δικέφαλος αετός. Ωστόσο πρόκειται για εντοιχισμένο ανάγλυφο παλαιότερης εποχής, που επικολλήθηκε στον τοίχο της κόγχης του ιερού ως κειμήλιο. Ο γκρί γρανίτης άνωθεν του παραθύρου είναι εντοιχισμένος κατά την ανέγερση του ναού και είναι ξεκάθαρο τι απεικονίζει. Είναι ο Σταυρός και τα σύνεργα του μαρτυρίου: ο κάλαμος με το σπόγγο με τον οποίον πότισαν με ξύδι και χολή τον Εσταυρωμένο και η λόγχη με την οποίαν λόγχισαν την πλευρά του νεκρού Χριστού. Κλασσική συμβολική παράσταση που συναντάται στα μοναστήρια.
    Ελπίζω κάποια στιγμή να βρεθούμε στην Βασιλίδα και να τα δούμε μαζί.
    Να είσαι καλά και να συνεχίζεις να μας μεταδίδεις τις εικόνες και τα κείμενά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ Συλλέκτη γεία σου και σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες.Ήταν αυτό ακριβώς που αναρωτιόμουν για τα 2 αυτά εντοιχισμένα ανάγλυφα και με διαφώτισες πλήρως.
      Καλή συνέχεια και σε 'σένα και πολλά ευχαριστώ για την συμμετοχή στα σχόλια.Σύντομα σκέφτομαι να δημοσιεύσω κάτι που θα είναι ακριβώς στον τομά ενασχόλησής σου.
      Πολλούς χαιρετισμούς.Θοδωρής

      Διαγραφή