Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Απέναντι από τους τυφλούς

Απολαμβάνοντας τον περίπατό μου στα ανατολικά παράλια της Πόλης, βρέθηκα στην περιοχή ανάμεσα στο Harem και στο Kadıköy. Είχα περάσει κάμποσες φορές από'κεί κατά το παρελθόν, μα ευτυχώς τούτη την φορά ήμουν πιο παρατηρητικός. Αναζητώντας ένα σημείο για να απολαύσω το τσάι ή καφεδάκι μου, βρήκα την ιδανική τοποθεσία. Παράλληλα για πολλοστή φορά θαμπώθηκα απο την ομορφιά της Πόλης και πείστηκα προσωπικά για την ορθότητα αρχαίων προφητειών.
Αναφέρομαι, για όσους δεν γνωρίζουν, στον θρυλικό χρησμό που δόθηκε στον Βύζα από τα Μέγαρα, όταν εκείνος αποφάσισε να ιδρύσει αποικία και ζήτησε την γνώμη του Μαντείου των Δελφών. Εκεί πήρε την απάντηση ότι η αποικία πρέπει να ιδρυθεί ΄΄απέναντι από τους τυφλούς''. Ταξιδεύοντας, βρέθηκε σε τούτα εδώ τα παράλια της Χαλκηδόνας. Εκεί βλέποντας την απέναντι και ακόμα ακατοίκητη τριγωνική χερσόνησο, κατάλαβε το νόημα του χρησμού που του είχε δοθεί. Οι κάτοικοι της Χαλκηδόνας θα έπρεπε σίγουρα να είναι τυφλοί ώστε να μην καταλάβουν την ιδιαιτερότητα, στρατηγική σημασία και τα πλεονεκτήματα που διέθετε η απέναντι περιοχή. Έτσι, πέρασε στην απέναντι όχθη και ίδρυσε την νέα πόλη, δίνοντάς της το όνομά του...Βυζάντιο.
2500 χρόνια μετά...βρίσκομαι στο ίδιο σημείο που στάθηκε και ο Βύζας. Πιθανόν τα συναισθήματα που πηγάζουν από το θέαμα που αντικρίζω να είναι παρόμοια με αυτά που ένοιωσε κι εκείνος.
Η ομορφιά και μαγεία της Πόλης, διαχρονική στα βάθη των αιώνων

Στην προκυμαία υπάρχει ένα από τα πιό ''αγνά'' μέρη να απολαύσει κάποιος τσάι ή καφέ αποφεύγοντας τα χλιδάτα και ακριβά μαγαζιά που συνήθως αγκυροβολούν κοντά στα βοσπορινά νερά.
Μερικές μαξιλάρες και πλαστικές καρέκλες είναι αρκετές. Με την μαγευτική θέα να αντικαθιστά όλες τις πιθανές ελλείψεις, τον ήχο των κυμάτων να σκάει δίπλα μου ρυθμικά και σχεδόν να με υπνωτίζει και το βοσπορινό αεράκι να χαιδεύει το πρόσωπό μου, ένοιωσα να μπαίνω ακόμα βαθύτερα στην αγκαλιά της Πόλης. Οι ώρες πέρασαν σαν δευτερόλεπτα. Τόσο πολύ με είχε αποροφήσει η Πόλη μέσα της.
Τα μαξιλάρια περιμένουν κι εσάς να απολαύσετε την θέα της Πόλης...
ή αν προτιμάτε,καθίστε στα απλοικά τραπεζάκια. Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.

Η Αγιά-Σοφιά και η υπόλοιπη ιστορική χερσόνησος μαγνητίζει την ματιά μου, όπου κι αν βρεθώ





Πριν προλάβω να ''φύγω'' για πάντα σε άλλες διαστάσεις, η επίσκεψη του πεθερού μου με επανέφερε στην πραγματικότητα. Του είχα υποσχεθεί να πιούμε ένα τσαγάκι και να τα πούμε. Και παρ'ότι εμπειρότατος περπατητής στα σοκάκια ολάκερης της Πόλης, αγνοούσε κι εκείνος τούτο το σημείο.
Πεθερός και γαμπρός εν δράση
Η κουβεντούλα μας συχνά πυκνά διακόπτονταν για να δούμε τα πελώρια πλοία που περνούσαν τον Βόσπορο, να θαυμάσουμε την ομορφία της απέναντι πλευράς, να παρατηρήσουμε τους ουρανοξύστες που ξεφυτρώνουν παντού και ταχύτατα σαν μανιτάρια μα και για να πούμε στον σερβιτόρο να μας προμηθεύσει με νέα τουλιπένια ποτήρια τσαγιού.
Οι ουρανοξύστες δυστυχώς πολλαπλασιάζονται διαρκώς...
...μα ευτύχως η Πόλη παραμένει ακόμα συναρπαστική και πανέμορφη
Ένα από τα σπίτια στο Harem που διατηρεί ακόμα την ξύλινη, παραδοσιακή του διακόσμηση
Σίγουρα είναι ένα από τα πιό απολαυστικά σημεία που μπορεί να βρεθεί κάποιος στην Πόλη. Όσο ακόμα μας επιτρέπει ο καιρός μα και το επαγγελματικό μου πρόγραμμα, σίγουρα θα ξαναπροσπαθήσω να βρεθώ εκεί. Ίσως να φέρω και το τάβλι μου παραμάσχαλα, συνδιάζοντας κατά κάποιο τρόπο ελληνικές στιγμές ανεμελειάς με τουρκικό αραλίκι σε μαξιλάρες με συνοδεία μαύρου τσαγιού.
Ερωτευμένος με εικόνες σαν κι αυτή...ερωτευμένος με την Πόλη!

Σαν να έχει δημιουργηθεί μια αστρική πύλη πάνω από την Πόλη, έτοιμη να την συνδέσει με τον παράδεισο
Έμεινα στην προκυμαία του Harem αγναντεύοντας το αντίκρυ υπερθέαμα της Πόλης και του Kız kulesi. Τα ψαροπούλια να διασχίζουν τα στενά, τον ήχο του Βοσπόρου και τα χρώματα του ουρανού να μαγεύουν όχι μόνο την ματιά μου μα όλες μου τις αισθήσεις. Και όσο ό ήλιος έδυε και η μέρα παραχωρούσε την θέση της στην νύχτα...έτσι κι εγώ άφηνα το παρόν και εισχωρούσα με το ταξιδιάρικο μυαλό μου στο παρελθόν, έτοιμος να συναντήσω τον Βύζα....να αγναντεύσουμε και να θαυμάσουμε μαζί την γή απέναντι από τους τυφλούς...

7 σχόλια:

  1. όμορφα ... όλα.. και οι φώτο... και μπράβο σου... μας ταξειδεύεις όμορφα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Παρασκευή μου για το σχόλιο σου.Σε ευχαριστώ και εγώ ολόψυχα για την ανάγνωση και τα σχόλια.

      Διαγραφή
  2. Οι γείτονες της Χαλκηδόνος πράγματι ήταν τυφλοί αφού δεν είδαν τον πανέμορφο Βόσπορος που ενώνει την Μαύρη Θάλασσα με την Προποντίδα και στη συνέχεια με το καταγάλανο Αιγαίο έως την Μεσόγειο. Βέβαια δεν ξεχνάμε τον Κεράτιο Κόλπο που σχηματίζει ο Βόσπορος, αυτό το καλοφυλαγμένο κόλπο. Όλος αυτός ο παραδεισένιος τόπος γύρω από τον Βόσπορο είχε τους καταπράσινους λόφους με τα γλυκά νερά, τα ποτάμια και τις πηγές. Ένας παράδεισος που με τις φωτογραφίες και την περιγραφή σου του δίνεις την πραγματική εικόνα του. Δυστυχώς πιστεύω πολύ σύντομα τα μεγαθήρια που φυτρώνουν θα μειώσουν αφάνταστα αυτή την θεϊκή ομορφιά . Ο Αρμαγεδδών σύγχρονος πολιτισμός , δεν αφήνει στο πέρασμα του τίποτα το γνήσιο, το φυσικό προς δόξα της αντίληψης της σύγχρονης τσιμεντούπολης.
    καλή Κυριακή
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία Γιώργο μου και γι'αυτό πιστεύω η Πόλη να τα καταφέρει να ''επιζήσει'' στις αλλαγές που πραγματοποιούνται.
      Μ'αρέσει που ακόμα και μετά από τόσο καιρό η Πόλη συνεχίζει να με μαγεύει και να μου ανακαλύπτει καινούριες πτυχλες της.
      Να'σαι καλά και περιμένω σύντομα τα νέα σου.
      Φιλιά,Θοδωρής

      Διαγραφή
  3. Γεια χαρά Θοδωρή, νάσαι πάντα καλά,με την καταπληκτική δουλειά σου στο μπλόκ, μας μεταφέρεις νοερά στην αγαπημένη Πόλη!
    Αλήθεια το μέρος που περιγράφεις είναι απέναντι από το Kiz Kulesi, εκεί που φεύγει το βαρκάκι ή πιο πέρα προς το Καντίκιοι;
    Στην επόμενη επίσκεψή μου στην Πόλη, το σημειώνω να πάω απόγευμα να δώ το ηλιοβασίλεμα, την Αγιά Σοφιά να λούζεται στο πορτοκαλί της δύσης!
    Πόπη- Λάρισα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόπη μου.το σημείο αυτό είναι όντως όπως το λες εκεί κοντά που φεύγει το βαρκάκι μα λίγο πιο πολύ προς την μεριά του Ούσκιουνταρ και όχι προς του Καντικιόι.
      Σου εύχομαι σύντομα να απολαύσεις κι εσύ ένα από αυτά τα πανέμορφα ηλιοβασιλέματα με θέα την Αγιά-Σοφιά και την ευρωπαική πλευρά της Πόλης.
      Επίσης σε ευχαριστώ για την συμμετοχή σου,την ανάγνωση μα και το σχόλιο.Όλα αυτά μου δίνουν ακόμα περισσότερη ώθηση στο να κρατάω το ίδιο μεράκι σε αυτό που κάνω.Εξάλλου ο σχολιασμός είναι η ψυχή του κάθε μπλόγκ.
      Εύχομαι να ξαναδιαβάσω σχόλια σου.
      Πολλούς χαιρετισμούς,Θοδωρής

      Διαγραφή
  4. ενδιαφέρουσες αναρτήσεις. καλή συνέχεια (ο Βύζας, του Βύζαντος- φιλικά...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή