Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Η στιγμή που η Πόλη κοκκαλώνει

Σήμερα το πρωί βγήκα νωρίς από το σπίτι καθώς δεν ήθελα να χάσω το ιδιαίτερο αυτό έθιμο και γεγονός. 10 Νοεμβρίου, ώρα 09:05 το πρωί είναι η στιγμή που ο Κεμάλ Ατατούρκ άφησε την τελευταία του πνοή. 73 χρόνια μετά οι Τούρκοι εξακολουθούν να θυμούνται και να τιμούν τον ''πατέρα΄΄ τους.
Κατάθεση στεφάνων στην πλατεία Ταξίμ
Οι στρατιωτικοί και λοιποί επίσημοι με τον απλό κόσμο, υπο το βλέμμα αστυνόμευσης για παν ενδεχόμενο.
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι πως στις 09:05 η Πόλη καθώς και ολόκληρη η Τουρκία κυριολεκτικά κοκκαλώνει. Σειρήνες και κόρνες αρχίζουν να χτυπούν και όλα σταματούν να κινούνται για 1-2 λεπτά. Αυτοκίνητα, λεωφορεία, τρένα, πλοία και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς ακινητοποιούνται. Οι άνθρωποι βγαίνουν από τα γραφεία τους ή από τα αυτοκίνητά τους και στέκονται προσοχή. Είναι μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή.
Φυσικά δεν ξεχνώ το αντίκτυπο που είχε ο Κεμάλ στον Ελληνισμό. Τόσο ο ίδιος όσο και η πολιτική του ιδεολογία και πρακτική που συνεχίστηκε και μετά τον θανατό του. Από την άλλη μεριά οι Τούρκοι τον τιμούν, και καλά κάνουν, γιατι ήταν αυτός που τους έδωσε κυριολεκτικά τα πάντα.

Μου βγήκε μία μικρή πικρία από το σημερινό πρωινό. Σκέφτηκα: Τι κρίμα που εμείς μόνον καυχιόμαστε αλλά σχεδόν ποτέ δεν τιμούμε τους δικούς μας ήρωες και ''πατέρες'', που είναι και πολλοί και που χάνονται στο βάθος των αιώνων και χιλιετιών.
Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει τις περισσότερες φορές...

2 σχόλια:

  1. ...και μη ξεχναμε οτι ηταν δικτατορας και
    κυβερνησε με δικτατορικο τροπο την Τουρκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σίγουρα για τον Κεμάλ μπορούν να γραφτούν και να ειπωθούν πολλά.Και σίγουρα δεν είναι αυτός ο καλοάγαθος παππούλης όπως παρουσιάζεται από τις μικρές ήδη ηλικίες στην ζωή των Τούρκων.
    Παρ'ολα αυτά...αυτόν έχουν και αυτόν τιμάνε .
    Επιμένω στο βασικό προβληματισμό μου και πίκρα:
    Γιατί εμείς δεν τιμάμε κανέναν απ΄τους μεγάλους μας Έλληνες στις μέρες μας;
    Γιατί όλοι οι μεγάλοι μας ήρωες και μεγάλα ελληνικά μυαλά και οραματιστές της πατρίδος μου είτε προδόθηκαν,είτε φυλακίστηκαν,είτε εξορίστηκαν,είτε δολοφονήθηκαν;
    Η λίστα είναι τρομακτικά μεγάλη από την αρχαιότητα ώς λίγες δεκαετίες πριν τις μέρες μας.
    Προτού κοιτάξω πως και ποιόν τιμά ο γείτονας μου,θα όφειλα να δω γιατί στην δικιά μου πατρίδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο με την νοοτροπία που έχουμε γαλουχιθεί.
    Αδιάψευτος μάρτυρας για αυτή την νοοτροπία είναι καί η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα στην χώρα μας.
    Όσο δεν σκοπέυουμε να αλλάξουμε ρότα νοοτροπίας και επαναφορά στις πολιτισμικές μας αξίες,θα ζούμε τις καταστάσεις αυτές μα και ακόμα χειρότερες που θα έρθουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή