Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Αύρα Βοσπόρου

Τώρα που σχεδόν χειμώνιασε κοιτάω με λίγη νοσταλγία της φωτογραφίες μου από τον Βόσπορο και τις πανέμορφες κρουαζιέρες. Ο κρύος καιρός δεν είναι του γούστου μου, πόσο μάλλον στα μέσα του Βοσπόρου που ο αέρας και το κρύο είναι ακόμα πιο έντονα. Αφήνω λοιπόν τις βαρκάδες στην άκρη ώς την άνοιξη με παρακαταθήκη το παρακάτω βιντεάκι. Κλείστε την μουσική στα δεξιά και απολαύστε:
Να το βλέπουμε όλοι μας τις κρύες χειμωνιάτικες νύχτες και να λαχταρούμε πάλι τον καλό καιρό που τόσο ομορφαίνει την Πόλη. Βέβαια στο ενδιάμεσο διάστημα δε θα μείνω με σταυρωμένα χέρια. Η Πόλη έχει τόσες άλλες μαγείες να μου προσφέρει. Θα είμαι εδώ να τις χορτάσω όλες.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Αντίο κύριε Μπορνόβα

Την Τρίτη που μας πέρασε, έλαβε μέρος στο Σισμανόγλειο Μέγαρο μία ιδιαίτερη εκδήλωση. Ο γενικός μας Πρόξενος στην Πόλη, Βασίλης Μπορνόβας, αποχαιρέτησε τους τούρκους σπουδαστές της ελληνικής γλώσσας. Ήταν μία θερμή βραδιά και η συγκίνηση ήταν αισθητή και στις δυό πλευρές.
Η γεμάτη, από τους τούρκους σπουδαστές, αίθουσα του Σισμανόγλιου
Ύστερα από περίπου 3 χρόνια ο Πρόξενος μας αποχωρεί απο την Πόλη και κατηφορίζει προς το παρόν στην Αθήνα. Είχε μόνο καλά λόγια να πει για όλα όσα έζησε στην Πόλη σε αυτά τα χρόνια και παρ'ότι στεναχωρημένος, φεύγει με τις καλύτερες εντυπώσεις. Ένιωσε την Πόλη σπίτι του.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Οι πειρατές της ασφάλτου

Σε τούτη την τεράστια πόλη με τα τόσα πολλά εκατομμύρια ανθρώπων υπάρχουν τόσα πολλά είδη να μετακινηθεί κανείς. Λεωφορεία, πλοία, ταξί, μετρό, τραμ, τελεφερίκ. Μέχρι και καταμαράν διαθέτει η μοναδική αυτή πόλη. Ένα από τα πιο ιδιαίτερα μα συνάμα και ριψοκίνδυνα είναι τα Dolmuz. Είναι κάτι σαν ταξί όμως σε πιο μεγάλη έκδοση.
Τα μεγάλα αυτά ταξί λοιπόν έχουν αφετηρία και τέρμα και στην ενδιάμεση διαδρομή σε αφήνουν όπου εσύ θελήσεις. Βέβαια το Dolmuz ξεκινά από την αφετηρία μόνο όταν γεμίσει. Οι 8 θέσεις του άλλοτε γεμίζουν σε δευτερόλεπτα μα έχω περάσει και νύχτες στο Bostancı και στο Kadiköy περιμένοντας περισσότερο από 20 λεπτά.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Ο γαστρονομικός οργασμός της μελιτζάνας

Υπάρχουν στιγμές στην Πόλη που μπορεί κανείς να ταξιδέψει στον χρόνο σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα. Κάτι τέτοιο συνέβη και σε 'μένα εισερχόμενος στο εστιατόρειο του Παντελή. Είχα ακούσει πολλά γύρω από αυτό το μαγαζί, που λίγο ή πολύ σχεδόν όλοι το έχουν ακούσει μα σχεδόν κανείς δεν το έχει επισκεφθεί. Έπρεπε λοιπόν να το επισκεφτώ αυτοπροσώπως και να σαν ειδικός να σχηματίσω την δικιά μου άποψη.
Το Pandeli είναι σε ένα μέρος τόσο εύκολα προσβάσιμο μα που ποτέ δεν θα το βρεις αν δεν έχεις σκοπό να το επισκεφτείς. Στην είσοδο της στοάς στην αιγυπτιακή αγορά, στην αριστερή πλευρά υπάρχει μια σκάλα που οδηγεί σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα σε μια άλλη διάσταση. Ταξίδι στον χρόνο, πολλές δεκαετίες πίσω. Σήμα κατατεθέν τα γαλάζια πλακάκια.
Ταξίδι στον χρόνο
Το Pandeli μετρά 110 χρόνια ζωής. Σαν έτος αφετηρίας είναι το 1901! Αρχικά βρισκόταν στην περιοχή του Μπέιογλου και ήταν από τα πιο διάσημα και καλύτερα εστιατόρεια της Πόλης. Αν έχω πληροφορηθεί σωστά από τις ''κακές γλώσσες'', μεταφέρθηκε από εκεί λίγο πριν τα Σεπτεμβριανά του '55 με προτροπή του Τούρκου πρωθυπουργού Μεντέρες, ο οποίος γνωρίζοντας τι θα επακολουθήσει στις περιουσίες των Ελλήνων, θέλησε να σώσει το αγαπημένο του εστιατόρειο. Έτσι από τότε το Pandeli βρίσκεται στην τωρινή του διεύθυνση.